Wachten

Sinds het moment dat ik afgelopen donderdag bij mijn werk wegliep deed ik eigenlijk nog maar 1 ding, wachten... Net alsof er niet een "normaal" weekend meer voor de deur stond, net alsof je helemaal niets meer kon doen en net alsof je constant op de klok moest kijken of je niet te laat was voor de vlucht.

Gelukkig is het met het wachten nu toch bijna gedaan. Morgen is dan toch eindelijk de dag aangebroken om weer een eind van huis weg te reizen. Heerlijk! (Vooral met de weersvooruitzichten van Nederland in het verschiet).

En wat doe je dan nog op zo'n laatste dag. Dan kom je erachter dat je eigenlijk nog allerlei kleine (en eigenlijk onbelangrijke) dingetjes mist en loop je nog ff 4 keer naar de winkels om dat dan te gaan kopen en pak je de koffer verder in (en pas je eerst alle kleding nog even om te zien op het nog meekan ja of nee). Maar het begint er nu toch echt op te lijken dat ik klaar ben met de voorbereiding (hoewel ik natuurlijk nog wel 10x ga kijken of ik mijn paspoort, tickets en bankpas echt bij me heb).

Een nadeel van nu al klaar zijn, ik kan weer gaan wachten...