Antilope en Bryce Canyon

Vandaag konden we uitslapen! Nou ja,om 9:15 wel paraat staan voor de Antilope Canyon tour. Wederom stapten we bij een navajo indiaan achterin de laadbak, en weer werden we compleet heen en weer geschud over de zandweg met hobbels en kuilen. Dit keer niet met als einddoel de rotsen te bekijken, maar om door een holle doorgang door een rots te lopen.

In deze smalle doorgang ontstonden prachtige beelden door de combinatie van afgesleten rotsen en het zonlicht dat door kieren van bovenaf de kloof inscheen. Uiteraard had ook elke rots weer zijn eigen naam. Van "kaars" tot "Abraham Lincoln".

Na het bezoek aan de kloof brachten we, weer met onze eigen bus, een kort bezoek aan de Grand Canyon dam tussen Lake Powell en de Colorado.

We gingen verder en na de lunch bleek inderdaad de angst voor neerslag gegrond. Het enige wat we konden hopen was dat het op zou klaren, anders viel ons bezoek aan Bryce Canyon misschien wel in de soep.

Gelukkig werd het droog vlak voordat we bij Bryce Canyon aankwamen en konden we gelukkig genieten van dit landschap. Door de compactheid en vormen mooier dan de Grand Canyon, maar toch minder imposant. Volgens de reisleidster misschien niet verstandig om het pad naar beneden te nemen (vanwege de regen) maar ja, ben en blijf een Niekamp, en achteraf was dat pad erg goed begaanbaar. Dus nu niet alleen vanaf de rand van de canyon de fraaie rotsformaties gezien, maar ook beneden gekeken voor een totaal ander beeld.

Morgen via Zion naar Las Vegas.